قطر از طرح رویایی ورزشگاه افتتاحیه و فینال جام جهانی 2022، رونمایی کرد

همین نزدیکی ها یک ورزشگاه رویایی در حال آماده سازی است.

طرفداری- مسئولان جام جهانی 2022 دیروز (شنبه)، طی مراسمی از حالت تمام شده ورزشگاه لوسیل که قرار است میزبان مسابقه افتتاحیه و فینال جام جهانی بعدی باشد، رونمایی کردند.

ورزشگاه لوسیل در شهر جدیدالتاسیسی با همین نام ساخته می شود و قرار است گنجایش آن در نهایت به 86 هزار و 250 نفر برسد که در این صورت حتی از ورزشگاه فینال جام جهانی 2018 (لوژنیکی با 81 هزار نفر ظرفیت)، بزرگ تر خواهد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

دیروز طی مراسمی با حضور امیر قطر در شهر دوحه، از شرح گرافیکی ورزشگاه لوسیل رونمایی شد. این ورزشگاه که در 15 کیلومتری شمال دوحه قرار دارد، قرار است در سال 2020 تکمیل شود. چهار سال دیگر هم در همین روزها، در 21 نوامبر 2021، دیدار افتتاحیه و در 18 دسامبر همان سال، دیدار نهایی جام جهانی در این ورزشگاه جدید، که ورزشگاه ملی قطر هم خواهد بود، برگزار می شود.

حسن السوادی، دبیرکل شورای عالی جام جهانی 2022، در مراسم رونمایی از لوسیل، به نقل از FFT، این گونه صحبت کرد:

الان هشت سال است که توانسته ایم امتیاز میزبانی جام جهانی را بدست آوریم و به همه وعده داده ایم قرار است تورنمنت فوق العاده ای باشد. الان هم با چنین طراحی فوق العاده ای در بهترین استادیوم جام جهانی، دوباره می توانیم نشان دهیم روی قول مان مانده ایم. 

خوشحالم که شاهد ادامه موفقیت قطر در اتمام پروژه بزرگ لوسیل هستیم. ورزشگاه های قطر جزو جذاب ترین ورزشگاه های دنیا هستند و استادیوم میزبان فینال در زمره دلرباترین ها قرار دارد. از این جنبه هم خوشحالم که فرهنگ و هنر خاورمیانه در لوسیل و سایر بناهای مربوط به جام جهانی گنجانده شده و مشتاقیم طرفداران فوتبال را در قطر ببینیم تا تاریخ و فرهنگ مان را به آنها عرضه کنیم. 

 

 

دانلود / تماشای ویدیو با کیفیت 720

گفتنی است رسیدن به میزبانی جام جهانی 2022 برای قطر شامل جاروجنجال های بسیار بود که به نوعی پایه گذار کنار رفتن سپ بلاتر، میشل پلاتینی و محمد بن همام از مناصب ریاستی فوتبال شد و همچنان برخی خطرات میزبانی این کشور اهل خاورمیانه برای جام جهانی آتی را تهدید می کند. شرح این رخدادها را می توانید در کتاب بازی کثیف، که انتشارات گلگشت آن را به فارسی منتشر کرده، مطالعه کنید.

برای مشاهده جزئیات کتاب، روی تصویر کلیک کنید

منبع: طرفداری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۹۸۴۹۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه شده که زنان در ورزشگاه ها حرف های رکیکی می زنند که تا حالا مختص مردان بود؟

روزنامه هم میهن نوشت: اتفاقاتی که این روزها در فضای ورزشی ایران رخ داده است، از یک نظر پدیده جدیدی محسوب نمی‌شود. در حقیقت، ساختار سیاسی ایران با دو مشکل اساسی در این موضوع مواجه است. ازیک‌سو، نمی‌خواهد خود را با ضوابط عمومی فدراسیون‌های جهانی یا کمیته بین‌المللی و منشور المپیک سازگار کند و درعین‌حال، می‌خواهد که همچنان از مزایای عضویت در این نهادها بهره‌مند شود و در مسابقات المپیک و جهانی و باشگاهی شرکت کند. از سوی دیگر، نمی‌خواهد یا نمی‌تواند خود را با الزامات فرهنگی ورزش در داخل کشور تطبیق دهد.

ریشه این مسئله نیز در ناسازگاری فرهنگ ورزشی با ارزش‌های سنتی است. این ناسازگاری به‌ویژه در ورزش زنان اهمیت بیشتری دارد. در سنت اجتماعی ما زن اساساً واجد جایگاهی نبود که بخواهد برای اثبات خود به صحنه بیاید و از آن مهمتر سرود برابری با مرد را بخواند. آن سنت الزامات خاص خود را به رفتار و پوشش و جایگاه زنان بار می‌کرد.

ولی زن در جامعه جدید تمام این محدودیت‌ها را رد می‌کند. شاید تعجب کنیم که چرا برخی از زنان نیز همپای مردان از کلمات رکیک استفاده می‌کنند. کلماتی که حتی کاربرد آن از سوی زنان وجاهت منطقی ندارد. علت این پدیده در همین اصرار به برداشتن مرزهای تمایزی است که چون به اجبار ایجادشده شکل‌های افراطی و حتی مضحک هم پیدا کرده است.

مشکل مهم و دیگر این ساختار داشتن تصور حق انحصاری امور به‌ویژه در حوزه فرهنگ نزد صاحبان قدرت است این تصور موجب شده که در اجرای اهداف فرهنگی به‌کلی ناکارآمد شوند. نمونه آن فضای عمومی ورزشگاه‌ها به‌ویژه فوتبال است که متاسفانه در کشتی هم هست و در سال‌های اخیر به والیبال و سایر رشته‌های ورزشی هم سرایت کرده است.

سیاست‌زدگی در ورزش، انحصار نسبی در مالکیت تیم‌های ورزشی، کوشش برای تبدیل ورزش به ابزاری برای پیشبرد اهداف فرهنگی غیرمرتبط با ورزش، عدم حضور مردم و ذینفعان در مسائل و مدیریت باشگاه‌ها و نیز تنظیم مقررات عمومی فضاهای ورزشی، در کنار علاقه وافر برای حضور در رقابت‌های ورزشی در سطح بین‌المللی و کوشش برای کسب مدال و جام و افتخار به آنها؛ جملگی موجب ایجاد سیاست‌هایی متعارض و فضایی مغشوش در ورزش شده است که دیر یا زود هزینه آن هم باید پرداخته شود.

این‌گونه تعارضات و عوارض در اغلب حوزه‌های مدیریتی وجود دارد ولی به عللی از جمله ضرورت تبعیت از منشور المپیک و مقررات فدراسیون‌های جهانی؛ در ورزش برجسته و مشهود شده است؛ زیرا در صورت عدم رعایت ضوابط این نهادهای بین‌المللی، امکان اخراج از فدراسیون‌های ورزشی جهانی وجود دارد و از آنجا که ورزش به‌ویژه ورزش قهرمانی رکن مهمی در تامین اوقات فراغت یا حتی هویت‌بخشی جوامع جدید است، تن دادن به اخراج موجب بحران داخلی خواهد شد.

فراموش نکنیم که ایران همچنان در حوزه ورزش در مقایسه با کشورهای مشابه خود حرف‌های زیادی برای بروز استعدادها دارد. بعلاوه پربیننده‌ترین شبکه تلویزیونی ایران با فاصله زیاد، شبکه‌هایی است که به ورزش می‌پردازند و الا صداوسیما فاقد مشتری جدی خواهد بود.

مجموعه این وضعیت در ورزش ایران موجب شده که حکومت هم در داخل و هم در خارج دچار چالش شود. چالش‌هایی که با گذشت زمان تشدید می‌شود و به اتخاذ تصمیمات به نسبت عجیب منجر شده و خواهد شد.

راه‌حلی جز سیاستگذاری بدون تناقض یا با تناقضات اندک نیست. با ممنوع کردن حضور زنان یا مردان در ورزشگاه‌ها هیچ مسئله‌ای حل نخواهد شد. مقررات پوشش هم همچنان دامن‌گیر فدراسیون‌های ورزشی خواهد بود.

کانال عصر ایران در تلگرام